De hyena, de leeuw, het luipaard en de slang

Er waren eens vier dieren die de wens hadden samen een huis te bouwen, hun leven alleen voelde soms eenzaam. Daarvoor bespraken ze elk hun wensen.

De hyena sprak uit dat hij zich er prettig bij voelde om de vrijheid te hebben zich in de bossen te begeven en thuis te komen wanneer hij dat wilde, soms zou dat erg laat kunnen worden. Zijn drie vrienden knikten en begrepen wat hij zei.

De leeuw gaf aan dat hij niet tegen herrie  kan, hij is gehecht aan zijn rust. Hij is gewend dat het stil moet zijn om prooien te kunnen besluipen. Zijn vrienden kunnen daar prima mee leven.

Het luipaard vindt het ook fijn om met zijn vrienden samen te wonen maar spreekt de wens uit dat het huis dichtbij een grote boom met hoge takken wordt gebouwd. Immers hij vindt het prettig om op een hoge tak te liggen. Waar hij niet tegen kan is dat iemand hem recht in de ogen aankijkt. Gelukkig is dat voor zijn vrienden geen probleem.

De slang legt uit dat hij erg zuinig is op zijn huid. Hij wil er jong uit blijven zien en zijn huid wisselt vaak. Omdat zijn huid zo kwetsbaar is vraagt hij of het goed is als hij slaapt in een hol in de grond. Dat vinden zijn vrienden okée.

Als de afspraken gemaakt zijn wordt het huis gebouwd en nemen ze hun intrek.

Op een avond komt de hyena laat thuis en omdat hij bang is dat zijn vrienden vergeten zijn dat hij laat thuis kan komen. Hij kijkt naar binnen maar de leeuw en de slang slapen al. Daarom loopt hij naar de boom en kijkt omhoog, in de ogen van de hyena. De hyena wordt boos, immers hij wilde niet in de ogen gekeken worden. De hyena en het luipaard bekvechten en daarvan wordt de leeuw wakker. Boos loopt hij naar buiten. Zijn wens om geen herrie te maken werd niet gerespecteerd. De leeuw, de hyena en het luipaard maakten inmiddels ruzie waardoor ook de slang wakker wordt en uit zijn hol kruipt. Hij slingert naar buiten en de leeuw die hem niet opmerkt, stapt op zijn mooie huid. De slang wordt zo boos dat hij de leeuw bijt en vervolgens ook de hyena en het luipaard. Hij was vergeten dat zijn beet zo giftig is dat zijn vrienden het niet zouden overleven. De leeuw voelde zich slap worden en viel boven op het hoofd van de slang. Vervolgens viel de hyena op de buik van de slang en het luipaard op zijn staart. De vier vrienden waren dood.

Het huis stond leeg. De moraal van dit verhaal? Gaat het erover dat je geen afspraken moet maken die je niet kunt nakomen? Of is de essentie, zoals Peter zei: een schoolgebouw waarin leerkrachten en de headteacher niet de ruimte geven die ze nodig hebben is een leeg gebouw ondanks alle kinderen die er zijn.

Relatie, houden van, daar gaat het om in Kenia.

Deze dag stond in het teken van een shared vision en het organiseren van een vergadering waarin interactie op gang komt. Peter en James hebben er goede ideeën over en ik ben benieuwd!

Als later op de dag de tweede asseignment wordt gepresenteerd: een data-analyse maken met het team en vervolgens de actiepunten prioriteren. Het huiswerk werd door James en Peter goed voorbereid waardoor er een zeer efficiënt gesprek ontstaat en ze laten zien dat ze insteken op de speerpunten met de hoogste kans op succes en impact. Het lukt hen om kritische vragen te stellen aan elkaar en ik ben trots op ze.

Peter toont zijn ambitie tijdens de lunch en vraagt hoe híj zelf een coach kan worden? Ik geef hem de vraag terug: wat heb jij daarvoor nodig? Het wordt even stil en zegt dan dat hij zou willen leren om extraverter te zijn, meer te delen met anderen en wat zelfverzekerder te zijn, het woord te durven nemen in een grotere groep. Ik beloof hem dat we er later deze week verder over praten en spreek mijn vertrouwen in hem uit.

De dag wordt afgesloten en GertJan vraagt wie van de Kenianen het gebed wil doen. Dat was gisteren en ook vanochtend een vraag waarop het antwoord lang uitbleef bij de bescheiden Kenianen. Maar nu, na afloop van deze tweede dag, staat Peter onmiddellijk op, hij wil bidden!

De vertaalslag van het ontwikkelpunt naar het initiatief dat hij nu neemt bezorgt me kippenvel en uit de blik die we even wisselen én zijn twinkelende ogen maak ik op dat we elkaar begrijpen!