Kennismaken met de headteachers

1 oktober 2011 - Mombasa, Kenia

1 oktober ; eerste dag van de Headteachers course.

We hebben afgesproken dat we om half negen vertrekken maar helaas komt ons busje een kwartier te laat. Over een hobbelige weg rijden we naar een conferentieoord een kwartier verderop. Met 30 mensen zitten we te dicht bij elkaar in een veel te kleine ruimte. Gelukkig is het zo nu en dan droog en doen we delen van het programma buiten. Later op de dag kunnen we terecht in een ruime zaal maar bij elke verhuizing gaan alle plastic tuinstoelen mee. Als Paul het zweet op zijn voorhoofd heeft staan van de pijn in zijn rug en zijn voeten die helemaal bekneld zijn niet meer voelt zoekt gij toch een andere plek waar ademen weer even lukt. Gesluierde headteachers kruipen onder tafels door om te komen bij hun zitplaats. Plassen is er niet bij; er zouden veel mensen op moeten staan, met stoel en al naar buiten moeten lopen om er plaats voor te maken. Maar; hier zitten trotse Kenianen. Geen haar op hun hoofd die er aan denkt te klagen over de cursus in hun vrije weekend of de te kleine ruimte.

De begroeting met de Keniaanse headteachers verloopt warm en gastvrij. Ik ben extra gespitst om "mijn" directeuren te ontmoeten en al snel vind ik Samson. De kennismaking verloopt vlot en als je onderwijsmensen bij elkaar zet blijken we ondanks de afstand heel veel gemeen te hebben. Al is de groep niet compleet, we besluiten toch te starten. En gelukkig arriveert in de loop van de ochtend ook Peter! The Quinn model wordt behandeld. Op zich gesneden koek maar in het Engels is het nog best lastig om de kwaliteiten en gedragingen te beschrijven. Bij de eerste oefening al blijkt dat Peter en Samson heel erg open zijn. Samson Ndegwa van de Mwangulu Primary School; "I am married to one woman and I live with her and our 8 children in our house. "De vier andere vrouwen zijn niet met hem getrouwd maar wonen elders. Of er nog meer kinderen zijn werd beantwoord met een grote vriendelijke glimlach. Samson is 48 jaar en leeft op het terrein van zijn school. Thuis houdt hij nog schapen, koeien en geiten (waarover later meer). Dat voor de periodes waarin het minder goed gaat. Want die zijn er helaas. Ook op dit moment. De school wordt eigenlijk bezocht door 1600 leerlingen maar op dit moment maar door 1275. (wat een getallen!). Veel kinderen komen niet vanwege de Droud (droogte) en Famai (honger). Er zijn 9 government teachers (betaald door de overheid) en 10 PTA 's (vrijwilligers zonder opleiding die door de ouders een vergoeding van € 6 per maand krijgen). 2 PTA's zijn onlangs gestopt; vanwege de Droud en Famai kunnen ouders hen niet meer betalen. Samson is bang dat er nog meer PTA's gaan wegvallen daardoor en moet maar afwachten of ze er maandag nog zullen zijn. Vooralsnog heeft hij NU dus 17 mensen en dus gemiddeld 75 kinderen in een groep. Als alle kinderen er weer zullen zijn is het gemiddelde bijna 100 kinderen per groep. De school had eigenlijk wel een food-program maar als er geen eten is, is dat er niet natuurlijk.... De kinderen die dichtbij wonen kunnen tussen de middag naar huis waar sommigen van hen misschien iets te eten krijgen. De kinderen die op school blijven krijgen sowieso niets. Ik zal deze school maandag en dinsdag bezoeken. Maandag is er een Market op het schoolterrein waar mensen komen vee te kopen of verkopen. Samson vertelt nog maar een keer dat hij dichtbij de school woont en wil me graag hartelijk welkom gaan heten. Maandag zal hij één van zijn geitjes voor me slachten en roosteren. Een stuk huid van het geslachte dier zal op mijn pols gewikkeld worden om me welkom te heten. Ik reageer stoer maar deel het verhaal tijdens het dinner uiteraard met de rest van de groep. We hebben er in elk geval veel lol om gehad. En Aad is ervan overtuigd dat Samson eigenlijk op zoek is naar een zesde vrouw.

En dan Peter Mule; een vrolijke man met een prachtige lach die duidelijk heel trots is op zijn school en het gebouw. Jaarlijks wordt zijn school bezocht door Nederlandse sponsoren. En dat is te zien; www.mwamose.nl. Peter is 41, married to one wife too en has 3 daughters. Hij is trots dat hij uit tientallen directeuren gespot werd als high potential en zodoende mag aansluiten bij deze cursus. Het pad van zijn huis naar de mainroad was vanochtend niet te bereizen en zodoende kwam hij te laat. Op zijn school zitten 1100 kinderen waarvoor 8 government teachers en 7 PTA's zijn. Gemiddeld zijn dat dus 73 kinderen per klas. Hij legt me uit dat de KCPE scores erg belangrijk zijn. (Cito eindtoets groep 8). Daarom draait hij een speciaal programma voor die schoolverlaters waaraan bij hem 25 kinderen deelnemen. Ze volgen veel meer uren onderwijs van 7 tot 22 uur en ook op zaterdag. De kinderen slapen op school op een meegebracht matje. De meubels gaan aan de kant en zo wordt een classroom een bedroom. Van de leerkracht van groep 8 wordt verwacht dat hij dus heel erg veel extra uren maakt en ook de headteacher is van 7 tot 22 op school! 's Nachts waakt de conciërge bij de slapende kinderen die alleen op zondag hun ouders thuis zien. De kinderen wiens ouders het kunnen betalen nemen deel. Samson voegt toe dat ook hij een dergelijk programma heeft voor meer dan 70 kinderen.

Samson en Peter

Later op de dag komen we toe aan het bespreken van persoonlijke ontwikkelpunten waarbij Peter al pratende en antwoordend op vragen komt tot een belangrijke kern; hoe kan ik meer toegankelijk worden voor mijn teachers? Prachtig startpunt voor morgen waar we ingaan op de kernkwaliteiten valkuilen en allergieën. Samson heeft veel ambitieuze ideeën die voldoende ingang geven voor ontwikkeling en Coaching. Ik ben blij met deze twee mensen! Ze laten me toe en durven zich kwetsbaar op te stellen. Ik sta te trappelen van ongeduld om hun scholen te gaan bezoeken maar eerst nog een dag theorie!!

Ik ben niet compleet, lange niet, maar laat het hier even bij. Ik wil nog douchen en sta morgen weer op tijd op! Tot nu toe bleek de wekker overbodig. Welterusten dus !

Veel groeten van een tevreden mens!

6 Reacties

  1. Petra:
    1 oktober 2011
    pff wat een indrukken en dan ben je er nog maar net!
    je kijkt vast uit naar maandag als je scholen gaat bezoeken.
    wat een bijzonder welkom staat je te wachten!!!
    groetjes Petra
  2. Ben en Jan:
    2 oktober 2011
    Hallo nog een keer mama,
    We zagen net dat ons berichtje er nog niet bij stond, maar deze staat bij de video. Wij waren nog iets vergeten te zeggen.
    Jan; veel plezier met of bij de apen.
    Ben; ik vind het wel veel om allemaal te lezen, papa leest het meeste voor.

    doeiiii dan,
    van Ben en Jan
  3. Minèt:
    2 oktober 2011
    Er moeten daar in Kenia toch wel veel meer uren in een dag zitten. Hoe bestaat het, wat een ervaringen in één dag. En dit is nog maar het begin. Én dan die ceremonie met het te slachten geitje en de speciale armband. Zeeeeeer bijzonder. We blijven je volgen. Heel veel groetjes, Minèt.
  4. Henriette:
    2 oktober 2011
    Goh Christel, wat een indrukken, wat een contrasten en wat een emoties.
    Wat zul jij je kinderen veel te vertellen hebben als je weer thuis bent.
    Geniet van alles wat er om je heen gebeurt en probeer het allemaal te bevatten.

    Groetjes Henriette
  5. Raymond:
    2 oktober 2011
    En wij kunnen hier al niet meer zonder een digibord..... Wat een wereld van verschil. Geniet van deze bijzondere ervaring en wens Paul hetzelfde toe.

    Groet Raymond.
  6. Mariska:
    2 oktober 2011
    hoi Christel,
    Niet stiekum trouwen met een armband voor een geit, we willen jou weer terug in Mill zien. Geweldige verhalen, fantastisch om daar te zijn. Groetjes Mariska.