Nog een paar dagen...

22 september 2012 - Mill en Sint Hubert, Nederland

In Nederland wordt deze week herfstweer verwacht. Het moment waarop ik toch écht een jas moet gaan dragen stel ik het liefst zo lang mogelijk uit. Het ziet er naar uit dat dat nog even kan want donderdag vertrek ik weer naar Kenia! Hoewel het regenseizoen nabij is, geeft de thermometer nog zo'n 30 graden aan. Van vorig jaar herinner ik me dat het bewolkt en regenachtig was en ik hoop dat de scholen bereikbaar zullen zijn. Dat hangt nl. erg af van de weersomstandigheden daar. Er is echter nog een onzekere factor waardoor ik niet zeker weet of ik in Mwamose en Mwangulu de scholen zal kunnen bezoeken: er wordt gestaakt! Sinds 1 september zijn de teachers on strike omdat ze meer salaris willen. James liet het me per sms weten en na mijn vraag gisteren, bevestigde hij dat er nog steeds niet gewerkt wordt. T4T heeft erop geanticipeerd en we hebben een plan B voor het geval we niet op de scholen terecht kunnen. De headteachers komen sowieso naar Ukunda voor de workshops en mocht coachen on the job er niet in zitten ditmaal, zal het programma wellicht meer theoretisch worden. 

Met mijn hoofd én hart zit ik de laatste dagen steeds weer een beetje meer in Kenia; afgelopen week waren er wat ICT ingrepen op onze school, waardoor de vanzelfsprekendheid om een pc en digibord ter beschikking te hebben, wegviel. Relativeren lukt een stuk gemakkelijker als je weet dat je een week later onder geheel andere omstandigheden zult verkeren.

Ik besef dat ik een enorme bofkont ben. Ik mag werken op een school waar de omstandigheden goed zijn. En dan bedoel ik beslist niet alleen het gebouw en onze materialen. Als ik op 't Ven ben, geniet ik vooral van mijn team. Stuk voor stuk meesters en juffen die met hart voor onze leerlingen gedreven werken en hoge ambities hebben. En ook zonder digibord en pc's weten zij de kinderen te boeien. De slakkenraces die ik zag in groep 3 waren daar een mooi voorbeeld van. Zouden ze in Afrika ook slakken hebben? 

Mijn koffer staat klaar, maar is nog leeg. De stoelen in het vliegtuig zijn gereserveerd maar het inchecken moet nog gebeuren. De malaria-pillen liggen klaar, de stroopwafels en dropjes zijn gekocht! 

En het belangrijkst van alles: voor Ben en Jan wordt goed gezorgd! Ze blijven bij hun papa en zetten kruisjes op de kalender zodat ze weten wanneer ik weer op Schiphol zal landen... Jan zou erg graag mee willen: "Dáár zijn veel kinderen om mee te spelen!!" En: "mag ik dan ook op mijn blote voeten?" Ben hoopt dat ik niet al te bruin wordt; "mama, je moet vooral dezelfde mama blijven!"

Moeiijk om ze niet te kunnen zien, ze te moeten missen. Ik hoop dat we kunnen Face-Timen of Skypen! 

Op het programma staat coachend leiderschap (na onderwijskundig en persoonlijk) en ik verheug me erop met een open mind te mogen gaan werken met de Kenianen. Duimen jullie met me mee dat de scholen in bedrijf zijn...?

 

13 Reacties

  1. Hanneke:
    22 september 2012
    Christel, heel veel sterkte en plezier daar. Wat fijn dat je nog een keer de kans krijgt om naar Kenia toe te gaan. Afrika kruipt in je bloed vind je niet?
    Ik zie je woensdag nog wel even
  2. Wilma Vogels:
    22 september 2012
    Hoi Christel,
    Heel veel plezier en hopelijk is de staking voorbij maar ze hebben wel gelijk om meer salaris te eisen.
    Goed te horen dat Ben en Jan gezellig bij Pappa zijn.
    Kom gezond weer thuis.
    Groetjes uit Nisseroi. xxxxx
  3. Henk Ermers:
    22 september 2012
    Hoi Christel,
    wat geweldig dat het weer zover is. jij weet als geen ander wat voor belangrijk werk wij daar als verwende Hollanders kunnen doen. Onze ambities vertalen naar de ambities van daar. Toitoioi! Ik blijf je weer volgen.
  4. Monique:
    22 september 2012
    Christel, 't avontuur blijft je lokken, 't bloed begint al harder te stromen. Thuis is alles georganiseerd en met een goed gevoel kun je school en kids achter je laten. Op naar Kenia voor weer een nieuwe uitdaging. Wat zal je straks weer met een tevreden gevoel terug kunnen kijken. 't is je gegund! Maak er wat moois van. Dikke zoen van ons drietjes.
  5. Kenza:
    23 september 2012
    Hoi hoi,

    Heel veel plezier!! Maak er een leuke tijd van!!

    xx Kenza
  6. Henk van Abel:
    23 september 2012
    Hoi Christel.
    Ja, het begint spannend te worden. Wat tref je daar aan? Hoe gaat het de mensen daar? Hoe zit het met de ontwikkelingen. wat zal ik nu weer allemaal meemaken. Geniet van elke minuut dat je daar bent. Heeeeeel veel succes en plezier.
  7. Antonet van Dieten:
    23 september 2012
    Hallo Christel,

    Ik wens je een mooie en inspirerende reis naar je intussen zo geliefde Kenia toe. Ik ben weer nieuwsgierig naar je reisverslagen.

    Groeten van Antonet
  8. Elna de Laat:
    23 september 2012
    Hoi Christel,
    ik heb je een uur geleden nog gezien en gesproken maar toen had ik dit nog niet gelezen dus ga ik je nu via deze weg nogmaals een hele goeie reis toewensen en ik weet zeker dat je ook deze keer weer "rijker" terug zult komen!

    Groetjes Elna
  9. Thea Martens:
    23 september 2012
    Hallo Christel,
    Ik wens je een super reis en weer geweldige ervaringen!
    Volgens mijn zus José heeft Afrika een speciale geur. Ik hoop dat je die geur vasthoudt!
    Groetjes, Thea.
  10. Francoise:
    24 september 2012
    Hey Christel,

    De duimen zijn al bijna kaal! Heel veel plezier en wijsheid daar. Alle zintuigen open en genieten maar. Dan doen wij dat hier van jouw verslagen ook!

    Groetjes
    Francoise
  11. Ilse:
    25 september 2012
    Hey Christel,

    Wij wensen jou een hele mooie en vooral waardevolle reis toe. Ik heb altijd mega veel respect voor mensen die hier alles achterlaten om heel ver weg hele goede daden te verrichten.

    Hopelijk verloopt alles volgens jullie plan en kom je moe maar heel voldaan terug. En ja, dan zullen die twee kanjers van je op jou wachten.

    Lieve groetjes,

    De achterbuurtjes....
  12. Mariska:
    26 september 2012
    Hoi Christel,

    Heel veel les- en leerplezier. Ik volg je weer. Een goede reis en tot over 10 dagen.

    Groetjes Mariska.
  13. Petra:
    1 oktober 2012
    Daar ben je dan weer, thuis ver weg. Ik weet hoe graag je er weer naar uitkeek. Wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen, al weet ik van meer thuisblijvers dat zij hetzelfde voelen als ik....was ik ook maar daar. Christel, ik wens je al het goeds wat je mag gebeuren. Geniet, beleef, verbindt. Slurp het zijn met hart en ziel op, neem het straks mee terug en doe er nog lang je voordeel mee. Ik kijk uit naar je volgende verhalen. Veel groeten, Petra